16.4.08

en de urban warrior

Of zo voelde ik mij toch, gisteren, na een bezoekje aan de Wal-mart. Gewapend met een stofzuiger in de ene hand, een vergiet op een steel in de andere en met twee tennisrackets kruiselings over mijn rug kon ik de stadsjungle probleemloos aan. Al ging de slalom tussen de taxi's iets minder vlot dan normaal, gezien het feit dat zelfs een stofzuiger in miniformaat niet in mijn maxi-fietsmand past en ik dus noodgedwongen met het ding op mijn stuur moest fietsen. Vooral defensief rijden was de boodschap. Een ander element dat aanzet tot defensief gedrag, is dat fietsers hier altijd zonder lichten en soms tegen richting rijden. Ik kan mij wel vinden in het gevleugelde gezegde "when in China, do as the Chinese do", dus ik doe daar lustig aan mee. Er zijn wel een aantal belangrijke regels voor het tegendraads fietsen:
1. neem altijd de linkse kant. Logica is universeel: laat de andere fietsers bufferen voor het verkeer, en rij zelf dicht naast de stoep
2. rij niet te dicht langs de stoep. Staat lichtelijk in paradox met regel 1. Voetgangers kijken nooit bij de eerste stap die ze op straat zetten (gelukkig wel bij de tweede), dus laat een veiligheidmarge van ordegrootte 1 stap.
3. installeer een voetbalhooligantoeter op drijfgas, of minstens een irritante bel. Voortbouwend op regel 2., moest het je pechdag zijn en de voetganger kijkt niet na de eerste stap. Kan ook van pas komen bij blinde tegenliggers.
4. oefen jezelf op psychologische spelletjes met taxichauffeurs. Begin door in de juiste richting te rijden, fiets rustig en wacht op een naar rechts afslaande taxi die je pad moet kruisen, probeer hem te laten stoppen door niet toe te geven en voor zijn motorkap langs te fietsen. Toepassing van dit principe bij tegendraads rijden is een makkie, want je kan oogcontact in de strijd werpen.
5. zwaai uitdagend naar de politie die je tegenkomt, ze gaan er toch niets van zeggen
Wanneer je deze basis beet hebt, kan je naar de next level: 's avonds tegendraads een immens kruispunt oversteken. Gewoon doen. Want in China is er altijd een oplossing: stilstaan. Maakt niet uit waar of hoe. De rest moet maar opzij.

Ik ben een beetje afgedwaald, want wou melden dat ik vanaf gisteren de trotse eigenaar ben van een Chinese bankrekening. Xu Jing, mijn nieuwste collega, wist te zeggen dat geld overschrijven en afhalen stukken goedkoper is dan maestro te gebruiken. Een kwartier papieren invullen tijdens de middag, paspoort kopieren en 1 euro deponeren en het was in orde. Nu maar afwachten of mijn via PCbanking overgeschreven geld op de juiste plek terechtkomt.

de boodschapper

1 opmerking:

Unknown zei

hi kwinten,
pas vandaag jouw blog ontdekt!
Was daar zelf ook ooit aan begonnen hier in london maar nooit verder dan 5 berichten geraakt :-/
Anyway, was echt leuk om je avonturen te lezen, hoop dat je je daar nog amuseert!
Geniet ervan!!!