21.4.08
en geinfiltreerd bij de duitsers
Gisteren was de start van een nieuwe routine, maandagavond is vanaf nu volleybal-avond. Er is hier een grote duitse expatgemeenschap, die haar eigen duitse school heeft. En dus ook een eigen volleybalclubje. Locatie was de canadese school, vermits die een sporthal heeft en de duitse tegenhanger in volle verbouwing is. Klein probleem: ik had enkel een straatnaam in pinyin (= chinees klanknabootsend geschreven op z'n westers) en geen enkele taxichauffeur kan pinyin lezen. Ik had op het werk aan Michelle gevraagd hoe de correcte uitspraak was: liaa-ma-zchjauw. Vol vertrouwen de taxi in en 'liaa-ma-zchjauw'en tegen de chauffeur. Hij begreep me niet en wilde ook geen moeite doen. Uitgestapt en een andere chauffeur geprobeerd. Die had gelukkig een beter gehoor en vooral meer goede wil. Na drie keer herhalen, zag ik het 'ahja'-moment bij de chauffeur en herhaalde hij de juiste straatnaam. Het mysterieuze is dat de herhaling van de chauffeur meestal juist hetzelfde klinkt als je eigen poging. De chauffeur bleef heel de weg angstig naar mij kijken of zijn richting wel de richting was waarin ik wilde. Wist ik veel, ik had de Canadese school nog nooit gezien. Op de moment dat ik voor de deur aankwam, was Nicole er gelukkig ook. De ontvangst was hartelijk en het spel ontspannen. Stress om iets verkeerd te doen, maar al bij al zat ik qua niveau wel ok. (Met dank aan den Bart, Simon, Peter en David voor de Belgische volleybal-introductie, die paar weken maken veel verschil!) Naast Nicole waren Theresa en Julian er ook. Heel geruststellend om al te kunnen terugvallen op wa vertrouwde mensen. Daarna met tien man lekker en uitgebreid gaan eten bij ne chinees in de buurt. Nicole en ik hebben onze taalafspraken lichtelijk bijgesteld, toen bleek dat Frans praten wanneer iedereen rond u Duits aan het praten is, voor mij ondoenbaar is. Vanaf nu spreken we maandagavond Duits. Raar maar waar lukt dat vrij aardig, want mijn tafelbuurvrouw Moni(ca) vond mijn Duits zelfs beter dan haar Engels (en haar Engels is niet schitterend, maar ook niet miserabel:)). Vanavond neem ik rust en ga ik gewoon wat zwemmen, want vier dagen achtereen intensief sociaal contact ben ik niet meer gewoon en morgen gaan we karaokeen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten