kwinteninchina: en het autosalon

Er zijn zo van die dagen die beginnen zoals alle andere dagen beginnen en dan ineens anders uitdraaien. Gisteren was een van die dagen. Rustig begonnen, totdat Jing en ik naar AutoChina gestuurd werden. Een toekomstige klant was daar aanwezig en we moesten foto's trekken van zijn infrastructuur. Daar zeg ik uiteraard geen nee tegen. Er blijven twee indrukken over: immens en minder speciale -lees lelijke- modellen dan verwacht. De expo-hallen zijn gloednieuw en stonden overvol. Naast alle westerse merken ook de plaatselijke competitie. Die zijn een flitsende (op industriele schaal) inhaalbeweging bezig. De tijd van lachwekkende kopieen is spijtig genoeg voorbij. Aangepast aan de Chinese smaak -dus met een klassieke koffer, vier deuren en chroom- stonden er een reeks auto's die er best mogen wezen. Citroen heeft dat nog niet zo begrepen, trots op een nieuw, uniek Chinees model met jaren '80 styling (en dat is niet retro). Ze verkopen natuurlijk ook hun westerse gamma. Collega Michelle rijdt bv. met nen 307.

Zoals bij ons, stond het meeste volk zich te vergapen aan de exclusievere modellen. Audi had een Q5 in premiere, Mercedes de concurrerende GLK en BMW zijn beest van een X6. RR, Maserati, Ferrari, Aston Martin en Bentley pakten stevig uit met verschillende exemplaren van elk model en Spyker, Wiesmann en Bugatti waren er ook. Niemand wil het nieuwe geld missen. Al dat fraais werd overvloedig behangen met vrouwelijk (en uitzonderlijk ook mannelijk) schoon. Ongelooflijk welke invloed zo'n hostess heeft op het aantal foto's dat er van de kar in kwestie wordt getrokken: een krel van een auto wordt de publiekslieveling door toedoen van een koppel oogverblindend blonde oostblokzusjes. Op terugweg heb ik een heel stuk geslapen in de taxi. Gelukkig, want daarna hebben we klacht ingediend tegen de chauffeur; hij reed superagressief en vloekte aan een stuk door. Antwoord van de klantendienst: niet tevreden, geld terug. Chapeau.