11.4.08

en het verhaal van de pedaal

Vol enthousiasme ben ik deze morgen naar het werk gefietst. Een stralende zon, fris maar niet te koud en maar een beetje smog. Vijfhonderd meter verder was het al raak: er zat opeens een slag in mijn rechterpedaal. Nog eens honderd meter verder lag de pedaal integraal op de grond. Een passerende chinees zag het gebeuren en kwam ter hulp, maar kreeg het niet in orde. Dus mijn beste loopfiets-imitatie gedaan. Wat, gezien de afmetingen van mijn fiets, niet zo moeilijk is. Tot mijn grote chance zat een stukske verder een mobiele fietsenreparateur met zijn kraam, die op twee minuten het ding weer op zijn plaats kreeg. Het zal niet de laatste keer geweest zijn.

Tijdens de middag was er niemand om mee te gaan eten. Als afleiding stond de TV op. In de beste traditie van domme spelletjes speelden ze een versie met de volgende ingrediënten: een arena, drie ploegen van twee, drie lege tonnen met daarnaast drie lege kommen en een met water gevuld plonsbad in het midden. Bedoeling is dat één van de twee in een ton kruipt en de kom vult met water dat de andere in een bekertje transporteert vanuit het centrale bad. Evidente zaak, ware het niet dat er ook een stierkalf in het arena wordt losgelaten, inclusief horens en jeugdig enthousiasme. Pijnlijke, maar hilarische scenes.

Geen opmerkingen: