5.4.08

en de muur revisited

Ik had deze morgen mijn eerste 'f***, wat doe ik hier'-moment. Mama, papa, nonkel Johan, Eva, Lisa en Tristan zijn naar de luchthaven vertrokken, op weg naar Shenzhen (papa) of huis (de rest). Daarbij kwam dat het regende en ik besefte dat ik eigenlijk al een veel groter stuk van Beijing ken dan gedacht (en dus het nieuwe eraf is). Dat is gelukkig snel voorbij gegaan toen ik op terugweg naar mijn appartement een supermarkt tegenkwam die bijna volledig beantwoordt aan mijn ideaalbeeld: met veel groenten en fruit, koeltogen die gekoeld worden, afdeling patisserie, kuis- en keukenproducten, diepvriesrayon voor vis en ijs en dit alles met op de achtergrond een beestig nummer (waar ik nu niet kan opkomen maar wat ik zeer luidop mee heb lopen neuriën. Ze kijken zowiezo naar mij, dus luidop lopen neuriën doet niet meer mensen omkijken:) Zoals het hoort, kwam daarna de zon weer piepen.

De initiële euforie over de toestand van mijn appartement was wat bekoeld, ik begon overal het laagje vuil te zien. Dus met de oogst van 'mijn' supermarkt de keukenkastjes en keuken uitgekuist en de gordijnen beginnen wassen (jaja, ik heb een wasmachien, en ook een strijkijzer en strijkplank. Ik weet nog niet of ik dat leuk vind). Wassen doen ze hier met koud water en de gordijnen zien er achteraf iets minder wit uit dan ik hoopte, maar nu weet ik tenminste wat hun originele kleur is. Ik heb ook ontdekt dat mijn zetels ombouwbaar zijn tot bed. Reserveren maar, die tickets om mij te komen bezoeken!

Gisteren hebben we met z'n allen de Muur beklommen. Erop in Jinshanling, tien kilometer wandelen en eraf in Simatai. Lijkt kinderspel ware het niet dat er op het hele traject geen meter horizontaal loopt. Ik had het in oktober ook al gedaan en kon dus gidsen. 's Avonds, op terugweg van het hotel waar de rest van het gezelschap sliep, in een taxi gedoken. En surprise surprise, de beste taxi-ervaring tot nu toe. Vroeg in zijn beste engels where i was from. Knikte wanneer ik 'belishe' antwoorde. Vroeg of we daar englisch praten. 'Dutch' was blijkbaar iets te hoog gegrepen, want het enige wat hij kende was 'deutsch'. Ik maar braaf geknikt. Nadat ik met veel handenwerk duidelijk had gemaakt dat ik zijn muzieksmaak kon appreciëren (chinese boenkeboenke), moest en zou ik zijn cd'tje meenemen én zijn kaartje voor moest ik nog eens transport nodig hebben. Aangenaam.















van links naar rechts: tristan, lisa, mama, eva, papa en de man met de camera, johan, aan het afzien op de muur















ik op dezelfde plek, met omgekeerd perspectief




















tristan, eva, lisa en johan, mama, ikke en papa.


wijsheid van de dag: alles wat op de spons hangt, hangt niet meer op het raam (Voor alle duidelijkheid, langs de binnenkant. De buitenkant is nog tien keer erger)







creatief moment in de living met de extreem lelijke maar superpropere strook-gordijn-boven-raam

1 opmerking:

KAREN zei

Die muur ziet er op één of andere manier minder lang uit :)
Ik zie al dat je op je eigen Kwin Ten manier weer gesetteld bent. Je staat trouwens ook beeldig met dat rokske Kwinten :)

En voor al die f*** momenten... alvast mega dikke kussen jongeman en kan al nie meer wachten op je volgend verhaal! Laat ze maar komen!
MWAM