2.6.08

en veel ervaring voor twintig eurocent

Ik voel mij al terug in Belgie. Miezerig weer en op het randje van te koud om in hemd rond te lopen. Positief is dat de lucht schoongeveegd wordt na de stofstorm van een aantal dagen geleden. Negatief is dat ik dan mijn fietske in de garage moet laten staan (om mijn kostuum niet nog harder om zeep te helpen) en op de metro moet. Eigenlijk is dat maar heel licht negatief want ik mag blij zijn dat er voor mijn deur en voor de deur van mijn kantoorgebouw een halte van dezelfde lijn liggen. De overheid heeft zwaar ingezet op nieuwe treinstellen en service. Ge hoeft dan ook geen dju-gevoel te hebben wanneer de deuren juist voor uw neus toegaan, want het principe is dat er een nieuwe metro binnenrijdt wanneer de vorige vertrekt. Eens onderweg kan ik nooit ontkennen dat ik in China zit. Vanuit mijn verheven positie heb ik zicht op een zee van zwartharige kopkes, echt iedereen heeft hetzelfde type stekelhaar.

Wat verder nog bewijst dat de metro prioriteit krijgt, is het ticketsysteem. Toen we hier in september waren, moest je frulpapieren ticketjes kopen. Tegenwoordig loopt iedereen rond met oplaadbare kaarten en staan de poortjes klaar om in gebruik genomen te worden. Al het werk daaraan gebeurd 's nachts. Wanneer je rond 23u uit de metro komt, staan de arbeiders boven te wachten tot hun shift begint.

De Olympische Spelen zijn (zoals overal) niet weg te denken uit het interieur. Een filmpke toont doorlopend de spelregels en eigenaardigheden van de verschillende sporten. Zo weet ik nu dus hoe hoog de poortjes zijn waar de kayakkers door moeten, dat ze genummerd zijn, dat de kayakkers afwisselend met de stroom en tegen de stroom in moeten peddelen, straftijd krijgen als ze een poortje raken en meer van die weetjes die in augustus misschien van pas gaan komen. Vandaag was het de beurt aan voetbal. Buitenspel hebben ze niet uitgelegd.

Gisteren met de volleybal de nieuwe sportzaal van de Duitse school ingewijd. We hebben nu twee terreinen en kunnen dus continu spelen ipv afwisselend. Tijdens het eten achteraf waren we met 14, een record dat ervoor zorgde dat de hoeveelheid verschillende gerechten die op de ronddraaiende tafel kwam uit de hand liep. Fantastisch om zoveel keuze binnen stokskesbereik te hebben en nog meer gesmost en gegeten als gewoonlijk.

Geen opmerkingen: