want ineens kwam Cecilia op de proppen met de uitnodiging om te gaan practicen op de driving range van de plaatselijke golfclub. Dat moest ze geen twee keer zeggen. De club bleek het ministerie van sport te zijn, in het midden van de stad en op nog geen tien minuutjes rijden, die in hun achtertuin een volledige atletiekpiste, zwembaden en driving range hebben liggen om de topsporters in alle rust te kunnen laten oefenen. Mijn niveau stak nogal hard af tegen dat van mijn gastvrouw (in de positieve zin), dus ik hoefde mij niet te generen voor mijn ballen. Ik moest alleen opletten dat ik Cecilia haar gloednieuwe clubs niet kapotspeelde.
Achteraf een typisch Beijingse specialiteit gaan eten: chickenwings. In alle mogelijke gekruide varianten. Enkel delicieus vlees. Daarna nog effe een nachtelijke kuisrush gedaan in mijn appartement om klaar te zijn voor de aankomst van de collega die mij hier overmorgen komt vervangen en mijn nest ingedoken.
Deze morgen bleek nog maar weer wat voor nen brol de nieuwe werkinfrastructuur is. Het gebouw staat er nog maar een paar maanden en er is weer een stuk plafond naar beneden gekomen. Deze keer door lekkend water. De ravage was beperkt: drie panelen op de grond, een natte zetel en een reep loshangend behangpapier. En twee gesneuvelde koffietafelboeken, zo van die met veel foto's en weinig inhoud. Desondanks geen onaangename dag op het werk, want busybusybusy.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten