Gisterenavond hebben we met een Indiaase diner afscheid genomen van Jorn, die op tournee vertrekt langs de Fillipijnen en Rusland. Het einde is nooit plezant, dus ik zou alleen maar kunnen beginnen zagen over hoe spijtig het wel niet is dat een tijdperk stillekesaan afgesloten wordt.
Ik zal het daarom hebben over een ander avontuur dat zich ook gisterenavond afspeelde. Jing vroeg mij om na het werk mee te gaan winkelen. We hadden eerst afgesproken met Cecilia en een vriendin, die al in de buurt van de winkel waren. Het speciale was dat niemand wist waar de winkel juist lag, via een vriendin had Cecilia een telefoonnummer gekregen dat ze moest bellen voor last-minute instructies. Het adres bleek een doodgewoon appartementsgebouw. Na aanbellen deed een vrouw de deur open en loodste ons binnen met het gebaar dat we stil moesten zijn. Door een lege vuile gang een achterkamertje in, dat zich om de hoek ontvouwde als... een sjakossenparadijs. De dames runden een kleine valse-logo-handtassenbusiness vanuit hun woonkamer. 'Super A-quality' heet dat dan, en de prijzen zijn navenant. Een weggever in vergelijking met de real stuff, maar veel prijziger dan de Silk Street versie. Je krijgt wel een 'officieel' betalingsbewijs. Om dan via een andere uitgang buitengesmokkeld te worden.
De angst van de dames voor een politie-inval is moeilijk te begrijpen. Blijkbaar is de houding van de overheid enorm dubbelzinnig, want zolang de namaak niet te goed is van kwaliteit wordt ze gedoogd. Wat overtuigend wordt bewezen door de ongehinderde activiteit in Silk Street, een shoppingcentrum speciaal gebouwd om alle winkeltjes in namaak te verzamelen. Silk Street staat in alle reisgidsen en de toeristen worden er in busladingen aangevoerd. Het handige daar is dat de verkoopsters engels spreken. Dat vergemakkelijkt de prijsdiscussies. Al is het scenario altijd hetzelfde. Een kleine schets?
-Mistermister, buy watch belt bag shoes?
-How much is this one?
-Verrry good quality, real leather look (fires lighter and holds flame next to leather), nice lining inside. For normal customers 1800 but especially for you because you are so tall... 720.
-Are you kidding me? Way too much. I give 50.
-50! (horrified face) Which currency? Are you joking?
-No, you are joking. Give me your best price.
-Okok, best price is 650.
-Noooo. Come on, I asked for best price.
-(sputtering) Come on. 550.
-It really is too much. I give you 80.
-You are killing me!
-I really don't give more than 80.
-You are handsome.
-(ignore)
-550 is my final price. What is your final price?
-100. No discussion. I only have 100 left.
-Everybody says so. (busy on handheld calculator) Final price 550-100=450/2=200 so 300 is ok?
-Nooo. 100. I have to go back to work now.
-200.
-150. Last offer.
-I go.
-120.
-100 and I pay immediately.
-What is 20 kwai? 120. Pleaaase.
-100.
-You are tough. Ok.
-Can I have a plastic bag?
-1 kwai.
Zonder plastic zakske gaat ook.
Algemene regel is: wanneer de verkoopster bij het naar buiten lopen "come again!" naroept, weet ge dat ge nog altijd veel te veel betaalt hebt. En die wanneer is altijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten