Het land is in crisis en de ellende ongelooflijk groot, maar in Beijing gaat het leven gewoon door. Zo maak ik mij -zoals elke morgen- druk in de liften van ons kantoor. In de zoektocht naar de meest efficiente manier om zoveel mogelijk mensen zo snel mogelijk verticaal te transporteren, hebben ze hier dubbeldeksliften geinstalleerd. Twee liftcabines zijn op elkaar bevestigd, de bovenste bedient in principe de even verdiepingen, de onderste de oneven. Ik verklaar nader hoe zoiets in de praktijk frustratie opwekt. 's Morgens stap je samen met tien andere mensen in de bovenste cabine, gaat de deur toe en begint de klim. Vier seconden later onderbroken door de eerste halte op het hotellobby-niveau. Deuren open, mensen eruit, deuren toe en verder. Tot dan niets abnormaals. Weer vier seconden later stopt de lift op het 6e. Alleen blijven de deuren nu toe, zou zelfs een capsule-inwoner van Tokio zich claustrofobisch voelen en zegt de lift "the other deck is now being served" (enkel in het Engels, wat de gemiddelde chinees niet begrijpt). De hele cyclus herhaalt zich nog een paar keer zodat ik tegen dat ik op het 22e aankom superwakker en opgepept ben. En vol negatieve energie.
Bemerk de missende verdiepingen van een appartementsgebouw, o.a. 4 is een ongeluksgetal en 8 is de lucky number.
reclame op nectarines
Geen opmerkingen:
Een reactie posten