en beijing beach

Gisteren was weer een topper: met ons clubke en 30 andere jeugdige buitenlanders een dagje strand. Een halfuurtje rijden buiten het centrum ligt een groot golfslagbad met zandstrand, glijbanen en fake palmbomen. Officieel opent het ding pas begin volgende maand, maar de organisatoren hadden een avant-premiere kunnen regelen. 33000m² voor ons alleen, terwijl op normale zomerse weekenddagen het aantal bezoekers oploopt tot 4 à 5000. In het begin was de sfeer maar vreemd (zoals lege massa-infrastructuur wel vaker is), maar na een aantal matchkes beachvolley en wat gezwem in de golven was het puur relaxen. Ook geholpen door het broeierige weer, tegenwoordig is het eerder 30 graden dan 20.

Uitgeput en hongerig gaan eten in een boedhistisch vegetarisch restaurant, waar de presentatie even impressionant en onbeschrijfelijk is als de inhoud van de gerechten (een poging: speciale rookeffecten, gigantische menukaarten, standbeeldjes als schotels, parelmoeren schelpen als bord, uitgeholde boomstammen en vegetarisch dat -paradoxaal genoeg- alle moeite doet om de smaak van the real thing te evenaren). Zo'n arbeidsintensieve keuken is enkel betaalbaar in China.

Naast dit hoogtepunt van de week was er ook een kleine crisis. Vorig weekend had ik een reeks vriendjes uitgenodigd om te komen zwemmen. Een baantjestrekkende medebewoner bleek achteraf niet opgezet met onze aanwezigheid, want maandagmorgen kwam er een klacht binnen van het managementbureau. Toegegeven, omwille van het feit dat Jorn vlinderslagles gaf aan Theresa en mezelf, Andrea ronddobberde en Nicole en haar vriend centraal in het zwembad innig verwikkeld waren, bleef er weinig plek over en werden de baantjes van de medebewoner een gedwongen slalom. Gedaan dus met de pret, de deuren van het clubhuis sloten zich voor mij. Moeten inleveren is altijd balen, dus dat heb ik die avond dan ook gedaan. Gelukkig bleek de volgende dagen dat mijn huisbazin welwillend haar kaartje ter beschikking wilde stellen, zodat ik om 17u deze namiddag weer op de court sta met Gilles en Andrea. Eind goed, ik gelukkig.